Czym jest?
To najpopularniejsza indyjska roślina lecznicza, używana w systemie medycyny ajurwedyjskiej (rozwiniętym w starożytności), jako roślina odmładzająca i środek wzmacniający. Aktualnie ashwagandha cieszy się coraz większą popularnością na całym świecie, dzięki serii najnowszych badań naukowych.
Ashwagandha ucieleśnia istotę profilaktyki i leczniczego wpływu medycyny ajurwedyjskiej na zdrowie. Działa na poziomie całego organizmu, pomagając utrzymać równowagę procesów toczących się w ludzkim ciele.
Ashwagandha to mały, zdrewniały krzew z rodziny Solanaceae, osiągający wysokość około 60 cm. Występuje powszechnie w Indiach, jak również w kilku innych częściach basenu Morza Śródziemnego i Afryki. Dzięki temu szerokiemu zakresowi siedlisk, w miejscowych gatunkach występują znaczne różnice morfolo-giczne i chemotypowe.
Mimo tego substancje fitoaktywne korzenia gatunków dzikich i uprawnych są takie same. Korzenie ashwagandhy są głównymi częściami rośliny wykorzystanymi terapeutycznie.
Skład chemiczny
Ashwagandha nazywana jest w ajurwedzie „księciem roślin leczniczych”, ponieważ ma imponująco szeroki zakres działania terapeutycznego. Tak szeroki wachlarz działania ashwagandha zawdzięcza bogatej zawartości składników fitochemicznych.
Podczas gdy na rynku produktów naturalnych wiele dyskusji na temat ashwagandhy skupia się wokół witanolidów lub składników alkaloidowych, eksperci ajurwedyjscy i lekarze podkreślają, że ta roślina to coś więcej niż witanolidy. Uważa się, że synergistyczne działanie tego zróżnicowanego zestawu aktywnych składników jest źródłem szerokiej gamy właściwości leczniczych ashwagandhy.
Witanolidy są ważnym (choć w żadnym wypadku nie jedynym) zbiorem istotnych składników bioaktywnych korzenia ashwagandhy. Dotychczas wyodrębniono i obecnie bada się ponad 140 witanolidów uzyskanych z tej rośliny. Ashwagandha uważana jest za roślinę amfoteryczną, co oznacza, że może ona wspomagać regulację ważnych procesów fizjologicznych.
niektóre z występujących w roślinie składników
Alkaloidy (w tym witanina, somniferyna, izopeletieryna, anaferyna, tropina, pseudotropina, anahygryna, beta-sisterol, kuskohigryna, skopoletyna, somniferynina, tropanol, witananine), flawonoidy, saponiny, sitoindozydy, żelazo, cholina, glukozydy acylsterylowe, kumaryny (skopoletyna i eskuletyna), triterpen (beta-amiryna), fitosterole (stigmasterol i beta-sitosterol), minerały, olejki eteryczne (ipuranol, witaniol), somnina, pseudowitanina, 3-a-gloyloksytropan, kuskohigryna, izopeletieryna, anahydryna.
witanolidy jako ważny składnik bioaktywny
Witanolidy są ważnym (choć w żadnym wypadku nie jedynym) zbiorem istotnych składników bioaktywnych korzenia ashwagandhy. Dotychczas wyodrębniono i obecnie bada się ponad 140 witanolidów uzyskanych z tej rośliny. Ashwagandha uważana jest za roślinę amfoteryczną, co oznacza, że może ona wspomagać regulację ważnych procesów fizjologicznych.
JAK WYGLĄDA PROCES EKSTRAKCJI KSM-66
PRZEWAGI KSM-66
NA CO ZWRACAĆ UWAGĘ PRZY ZAKUPIE?
Badania Kliniczne KSM-66
ponad 20 badań klinicznych potwierdzających skuteczność KSM-66
ASHWAGANDHA, A STRES I NIEPOKÓJ
Stresujące sytuacje mogą prowadzić do zwiększenia stężenia kortyzolu w osoczu, zwiększenia poziomu niepokoju oraz wystąpienia objawów depresji u osób zdrowych.
ASHWAGANDHA I FUNKCJE KOGNITYWNE
Ocena skuteczności i bezpieczeństwa ekstraktu z korzenia Ashwagandhy KSM-66 w poprawie pamięci i funkcji poznawczych u dorosłych z łagodnymi zaburzeniami poznawczymi (MCI).
ASHWAGANDHA W NIEDOCZYNNOŚCI TARCZYCY
W subklinicznej postaci niedoczynności tarczycy nie stwierdza się typowych objawów, ale mogą występować stany obniżonego nastroju lub depresja. Szacuje się, że choruje na nią 3-8% populacji na świecie, z wyższym odsetkiem kobiet.